Priester Emiel Dejonghe - nieuw verhaal uit de Volksstem van 20 maart 1915

Naar aanleiding van al mijn opzoekingen over Sint-Joris, vond ik gisteren een interessante site die ik jullie hier wil laten kennen

Ik vond er o.a. volgend artikel :

ARTIKEL UIT ‘DE VOLKSSTEM’ VAN 20 MAART 1915.

DE DOOD VAN DEN OUDEN PASTOOR – VOLKSSTEM 20 MAART 1915

Te Sint-Joris, bij Nieuwpoort, het kleine dorpje dat thans door de hardnekkige gevechten welke er plaats hadden, wereldberoemd geworden is, leefde een oude pastoor die door de dramatische gebeurtenissen, welke in de streek plaats hadden, zeer aangedaan was.

Zekeren dag viel een houwitser op de pastorij en het huisje stortte in. Slechts met groote moeite kon men den grijzen priester van onder de puinen halen, doch… hij was zinneloos.

Nauwelijks verlost, ging hij door de velden dwalen en dikwijls moesten de soldaten hem van de vuurlijn verwijderen.

Zekeren dag zag men hem bezig, het pas gesloten graf , waarin een gesneuveld soldaat begraven was, met de handen openkrabben. De ongelukkige dacht, dat daar een heiligenbeeld verborgen was. Men bracht hem in eene loopgraaf en daar het geweergeschut onophoudend voortduurde, was men wel gedwongen er hem met geweld te houden.

Op een gegeven oogenblik verbeeldde hij zich dat het tijd was op de Vespers te gaan zingen. Ten allen prijze wilde hij uit de loopgraaf weg, en daar men hem weerhield, begon hij in de loopgraaf het ‘Salve Regina’ te zingen. In de loopgraaf heerschte eene onbeschrijflijke ontroering.

Tijdens zijne dwaaltochten in den omtrek van het slagveld, ontmoette hij een gekwetst paard, dat op drie pooten voorthinkend, op het veld eten zocht.
De arme man klom op het paard, reed naar de soldaten en riep hen toe : ‘Moed! Houdt u kloek ! Ik ben de Heilige Joris ! Het uur van het Laatste Oordeel is nakend ! St Joris is onoverwinbaar !’.

En steeds regende het kogels en houwitsers. Een soldaat wilde het paard bij den teugel nemen, om den priester in veiligheid te brengen, doch op hetzelfde oogenblik ontplofte in de nabijheid een houwitser. Het paard verschrikte en vluchtte met den pastoor in de richting des vijands. Een nieuwe houwitser wierp den priester van het paard, doch zijn voet bleef in de stijgbeugel haperen en de ongelukkige werd medegesleept door het dorp, toen een houwitser een huisje omwierp. Priester en paard warden onder een muur bedolven. Na den slag vond men beiden dood onder de puinen.

De Belgische soldaten hebben hem met roerenden eenvoud ten grave gedragen…..

Verhaal over E.H. Emiel Dejonghe