Omer Portier, die samen met zijn familie juist voor 1914-1918vluchtte, kwam nog jaarlijks bij ons langs en is naar mijn vermoeden net geen 100 geworden. Toen hij reeds 90 jaar was, ging hij wat 'verminderen met boeren'. Hij zou nog enkel 100 HA bewerken. Ik viel bijna achterover. En jaarlijks kwam hij nog zelf gereden van Mandres-lez-Roses (FR - nabij Parijs) met zijn echtgenote. Tot het jaar dat hij 98 was, hij met een 'chauffeur' kwam. Het verkeer werd toch wel wat te druk. Het volgende jaar kwam hij alleen, zijn vrouw was overleden... En Omer was er dan al 99... Het jaar erop kwam er niemand meer... Hij kwam telkens voor een week logeren op zijn ouderlijke hoeve (waar André Mattelin boerde) en kwam dan ook nog bij ons eens 'goeien dag' zaggen. Hij was immers een goede vriend van mijn grootvader. Jammer genoeg was mijn grootvader al overleden op z'n 76ste. Maar Omer bleef komen. Uren kon ik luisteren naar zijn verhaal over hoe hij de Ronde van Frankrijk meereed - een mengelmoes van oud-Sint-Joris - gegodfer- en frans.
Hij was er fier op jaarlijks aanwezig te zijn aan het Albert-momument de eerste zondag van augustus. Samen vierden ze hun 75 jaar huwelijk - Omer heeft zelfs de toenmalige burgemeester van Nieuwpoort uitgenodigd op zijn feest. (Ik dacht dat het Georges Mommerency nog was).
En zoveel jaar later staat André Vandevelde op het hoogste schavotje.
Marie-Christine schreef : "Hij wilde even oud worden als zijn vader. Hij heeft de leeftijd van zijn vader (95 jaar) inmiddels al met enkele jaren overschreden. Hij reed tot zijn 91ste per auto nog naar Sint-Joris."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten